Blog uit Metz

Ik weet niet of de bezoekersaantallen van mijn weblog alweer omhoog zijn geschoten, maar zoals jullie gezien hebben heb ik de eerste dag niets geblogd. Ik heb besloten dit toch maar wel te doen zodat de thuisblijvers en andere geïnteresseerden ons kunnen volgen. Zoals jullie weten ben ik momenteel in Metz voor de WAGC. Van triffis zijn we hier met een viertal meiden. Dit zijn Danique Keijzer, Pascal Wiebering, Bo Bet en Denise Liefting. Naast deze meiden begeleid ik ook nog Dwight Baltus van Forza, Carlijn Blekkink van TSH en tot slot Romana Schuring van TVY op deze wedstrijd. We zijn vandaag voor de tweede keer op de trampolines geweest in de wedstrijdhal. Het ging beter dan gisteren bij de meesten omdat de omstandigheden een beetje beginnen te wennen. Morgen zijn de eerste wedstrijden al en dat zijn voor mij Pascal en Romana samen synchroon in de 17/18 leeftijdsklasse. Vorige editie van de WAGC kon Nederland daarin geen finaleplek bemachtigen, en morgen moet alles kloppen om dat dit jaar wel te kunnen bewerkstelligen. Namens Nederland springen ook nog Lisanne Benek en Joelle van Bennekom (Beiden Sparta Ermelo) in die klasse hun synchroonwedstrijd. We zullen zien hoe het gaat lopen allemaal. Pascal en Romana zijn een gelegenheidskoppel en ik ben erg benieuwd hoe het morgen gaat. Vandaag zijn we na de trainingen even ergens een kopje thee wezen drinken. Daarna een uurtje in een winkelcentrumpje gewandeld en inmiddels hebben we net gegeten in ons 'hotel'.

'Hotel'

Gister klaagde iedereen nog steen en been over het ho(s)tel waarin we overnachten. Ondanks dat dit volledig terecht is, want de voorzieningen zijn enigszins gelijkend aan de situatie in Zuid-Oost Kazachstan. Overigens, de Kazachstani hebben op grond van religieuze overwegingen (na twee overnachtingen in dit hotel kwamen ze erachter dat dit vroeger een klooster is geweest) een ander hotel toegewezen gekregen in tegenstelling tot de Denen en de Nederlanders die ook zeer veel klachten hadden, maar hieraan kon geen gehoor worden gegeven. Ons is wel toegezegd dat het voedsel vanaf vandaag beter zou zijn en vanmorgen klopte dat ook wel. Het was erg back to basic maar prima.Gisteravond werd ik echt even moe van al dat gezeur over de accommodatie en het eten, dus dat heb ik ook even te kennen gegeven. De situatie zal nu niet meer veranderen dus dan zullen wij maar wat moeten veranderen! Vanaf vandaag heb ik ook geen mensen meer horen klagen en dat doet me deugd. De focus is weer op de wedstrijd.

'China vs. the World': 5-0

We trainen in een groep samen met China. Eigenlijk trainen we dus alleen, want China doet een heel andere sport als wij. De jongens in de 15/16 klasse doen niet heel veel onder voor de Chinezen die op het WK op plek 1 en 2 stonden. Ge-ni-aal. Hetzelfde geldt voor de meisjes. Het niveau is adembenemend en de hoop om ooit met NL nog eens Olympisch Kampioen te worden is eerlijkgezegd vervlogen. Dit geldt overigens voor elk land ter wereld behalve China. Vanaf nu volg ik wel extra goed de politieke ontwikkelingen in China want als dat land ooit in verschillende sublanden uiteenvalt (vergelijkbaar met de Sovjetunie toen, en wit-rusland, rusland, oekraine, georgie etc nu), dan zijn er slechts nog Aziaten op de Spelen gok ik. Misschien een verdwaalde Rus. Of iemand van het organiserende land? Nou is de situatie in China compleet anders als in de Sovjetunie, maar ik gebruik deze vergelijking alleen maar even om aan te geven hoe diep en hoe sterk het 'trampolineproject China' is. Tot morgen jongens, ik hoop dat jullie weer duimen voor Pascal en Romana!

Gegroet,

Sven.