Welkom op de site van trampolinespringer Sven Mooij.

Monday, August 23, 2010

The final weblog from Singapore!

Dag luitjes,

Het zit er op! Denise en ik hebben vandaag nog samen met Patrick en Tess naar schoonspringen gekeken. Best leuk, ook daar was China de beste.

Vanmorgen heb ik gefitnesst, maar kon het vandaag niet super goed volhouden. Heb natuurlijk mijn best gedaan maar mijn lichaam stelt zich gewoon alvast weer in op de tijdzone van West Europa. Over tijdzones gesproken; vanavond Nederlandse tijd 18.15 vliegen wij richting Nederland. Dan is het hier 00.15 dus dan hoop ik een goede nachtrust te kunnen maken. Dinsdagochtend vroeg komen we aan in Nederland.

Ik heb nog wat foto’s beloofd en middels deze blog kom ik uiteraard mijn belofte na. Ik heb wat foto’s van gisteren en van vandaag gedaan, omdat we gister ook wel wat leuke dingen hebben gedaan. We zijn naar Marina Bay gegaan, en daar was een winkelcentrum van Dubaiiaanse proporties. Evenals een hotel die echt zelfs de proporties van Dubai overtreft. We hebben daar vanaf de andere kant nu de plek gezien waar de openingsceremonie plaatsvond, en van daar uit zijn we met de taxi naar Little India gegaan. Best apart, zo’n Indische wijk. Daana weer met de metro verder naar de turnwedstijd van Tess via wat, uiteraard, winkelcentra. We hebben niet zoveel gekocht (sorry thuisblijvers), want het was op de meeste plekken niet goedkoop om even een leuk shirtje of wat dan ook mee te nemen. Zegmaar Nederlandse prijzen x 1,5. Vanavond om 19.15 plaatselijke tijd worden we opgehaald dus ik zal er vandoor moeten gaan om de laatste dingetjes in mijn koffer te deponeren!

Anyway, ik wil alle volgers van deze weblog bedanken voor de ‘aandacht’, want soms waren het er best veel! Op het toppunt zelfs 260 authentieke bezoekers per dag. (Sommige mensen kwamen meerdere keren, maar 260 verschillende computers, zegmaar.) Deze weblog zal weer even ter ruste gaan, maar komt natuurlijk terug in November voor de Jeugd WK (WAGC) waar een viertal Triffis-springers dit jaar aan mee gaat doen om de Nederlandse eer te verdedigen. Ni hao allemaal, en tot ziens!

Sven.



Fotootje




In het Sky Sands winkelcentrum




Een metrostation in Little India




Een schoonspringster

Sunday, August 22, 2010

Even een beknopte..

Jongens, sorry. Vandaag even geen uitgebreide blog! We hebben het leuk gehad vandaag, we zijn wezen winkelen, hebben ongelofelijk veel gezien en we zijn ook nog bij Tess geweest. Morgen is de laatste dag, en dat vind ik opzich niet erg. Heb een drukke tijd als ik thuis ben dus ik wil graag goed beginnen straks.

Morgen weer een uitgebreide blog met wat foto's. Voor nu; rest assure, we had fun today. En morgen ongetwijfeld ook weer.

Groetjes Sven.

Saturday, August 21, 2010

Weblog, the day after (part 2)

Hello everybody!
Eindelijk vanuit een geairconditioneerde internet-kamer!! De letters van mijn toetsenbord zijn niet meer te lezen vanwege al het zout wat er op is gecondenseerd van mijn voorhoofd, maar dit keer zit ik lekker frisjes achter de laptop. Om jullie natuurlijk weer van wat leuke anecdotes te voorzien.

Here we go.

Vandaag hebben we gekeken naar de wedstrijd van Tess. Ze kon net niet het uiterste eruit halen en daarom werd ze vijfde, een medaille had er vandaag voor haar ingezeten, dus ook in dat kamp was er vandaag niet alom tevredenheid. Tevredenheid was er uiteraard wel bij de handboogschutters die met Rick een zilveren medaille in de wacht sleepten. Van harte gefeliciteerd nogmaals, ik kan me voorstellen hoe jullie je voelen en ik hoop dat echt ook een keer mee te maken.

Ik was gister nog iets vergeten te zeggen; Denise heeft gisteren dopingcontrole gehad. Ze was er al bang voor, en ja hoor, direct na de voorronde stonden ze klaar met een papiertje. Denise had het niet gelijk door, maar toen het kwartje viel.. Onweer op haar gezicht, en dat stond er al vooral net na de keuzeoefening uiteraard. Maargoed, uiteindelijk viel het mee! Denise heeft weer wat geleerd! En goed leren mikken in een bekertje, haha.

Na de wedstrijd van Tess vandaag liepen we met fysiotherapeut Vincent naar buiten, omdat hij had geregeld dat we in een taxi terug konden naar het Olympisch dorp. Toen zagen we dat de Olympische finale 100m sprint voor mannen in het atletiekstadion plaatsvond op dat moment. Wij zetten het op een lopen en zagen toen de finale. Een Jamaicaan versloeg iedereen en won in een tijd van 10.42. Dat gaat hard zeg!!
Op de tribune hoorde Denise trouwens de naam Husain Bolt. Ze zegt, waarom hebben ze het hier over die zangeres? Ik vraag: "Welke zangeres?". "Ja", zegt Denise, "die van Britain's got Talent". Dus ik denken... zegt ze: "Ja die lelijke, zij had gewonnen, Husain Bolt toch?". Ik zeg, neee man, Husain Bolt is die sprinter. Zegt Denise: "Ja, dat zal best, maar het is ook een zangeres!!". Oké, toen viel het kwartje dat ze Susan Boyle bedoelde hahahahahahahahhahaa. Ik kon wel even lachen. Hahaha.

Nadat we heel decadent werden teruggebracht in een taxi, een Olympische taxi welteverstaan, zijn we teruggegaan naar de kamers en heb ik handboogschutter Rick even van harte gefeliciteerd!

Morgen gaan we denk ik even in Singapore kijken. Of bij een of andere wedstrijd, in ieder geval bij Tess weer natuurlijk want wij gymnasten moeten elkaar steunen hè!

Doei doei, groetjes Sven.

PS Hieronder staan foto's. Jullie worden verwend dit keer, vooral de foto van Denise met de Singapoorse variant van Herman van Idols. Maar ook twee links van youtube heb ik voor jullie waarop jullie Denise's oefeningen kunnen bekijken: Verplicht Keuze




Denise met Herman van Idols




Sven met een garnaal





In het atletiekstadion



Denise in de kiss and cry corner. Hier was het meer cry dan kiss..


Weblog, the day after! (part 1)

Edit: deze post wilde ik eerder vandaag online zetten maar er waren internetproblemen.

Zo, het zit er dus op.
Het wedstrijdgedeelte dan, uiteraard. Want we zijn hier nog tot 23 Augustus, en 's ochtends vroeg op 24 Augustus komen we weer aan in Nederland.

De aanleiding dat ik deze blog wat eerder online zet vandaag, is omdat er gewoon niet zo heel veel te doen is today. Denise en ik zitten duidelijk even in de "bijkom" fase. Vanavond gaan we natuurlijk naar Tess kijken, dat is duidelijk! Want ze heeft brug-finale, en we duimen en hopen op een medaille natuurlijk.

Over medailles gesproken, zojuist heeft Rick (handboogschieten) Nederlands eerste medaille binnengesleept! Het zilver! Prachtig en vanavond om 22.00 is hier een zogenaamde medailleviering! Ik weet niet of ik dan de mogelijkheid heb om daarna nog te bloggen, daarom vertel ik nu alvast even wat we vandaag gedaan hebben.

We hebben lekker uitgeslapen, daarna ben ik gaan fitnessen en heeft Denise samen met Tess allerlei 'goodies' voor de mobiele telefoon etc in de wacht gesleept bij het Cultural Educative Programm hier. Daarna zijn Denise en ik gaan tafeltennissen, en ik twijfel of mijn rugspierpijn komt van het fitnessen of van het pingpongballetje oprapen, haha.

Ik heb net eigenhandig de was gedaan, de wasmachine was eerder een sta-in-de-weg dan dat hij echt nuttig was. Ik had laatst thuis wat problemen met wasmachines maar dat is kinderspel bij wat er hier aan de hand is. Compleet random krijg je piepjes, geluidjes, melodietjes zelfs en andere meldingen over dat er iets a) goed is, b) niet goed is, of c) iets anders aan de hand is.
Lang verhaal kort, mijn was ruikt weer fris, en ik ben er een uur mee bezig geweest.

Nu zit ik even op mijn kamer wat filmpjes van de wedstrijd van gister te bekijken. Leuk hoor! Enne, ofcourse, nu denk ik er weer aan.. Ik had voor de blog van vandaag wat foto's beloofd, dus daar houd ik me aan! Ze komen alleen in de blog van vanavond, dus als je halverwege de avond kijkt bij jullie dan staan ze er zeker op.

Voor wat betreft de planning de komende dagen.. Ik denk dat Denise en ik morgen Singapore eens ingaan. We gaan een middagje wat dingen bekijken hier. De dag erna, de dag van ons vertrek alweer, gaan we bij schoonspringen kijken. Dat lijkt ons echt hartstikke leuk, de 3 meter plank voor meisjes. We zijn benieuwd! (Denise moet niet te enthousiast worden, straks wil ze nog overstappen, haha).

Doeg allemaal, Sven.

Friday, August 20, 2010

Wedstrijddag Blog

Well hello trouwe volgers,
Ook al heb ik vandaag wel iets minder zin om te bloggen dan de afgelopen dagen, doe ik het toch! Ondanks alle bemoedigende smsjes, tweets, reacties bij de weblog en andersoortige vormen van steun, balen Denise en ik er wel van. De verplichte oefening begon gewoon keurig, zo hoort het ook. Gewoon een nette oefening. 25,8 is ook echt keurig en hiermee stond ze 8e na de verplichte oefening. Het frustrerende is, dat als Denise een keuze zoals ze kan had geproduceerd, ze wel ruim in de finale had gestaan. Goed, dat geldt voor iedereen enzo, dat snap ik. Toch vind ik daarom dat we een klein beetje terecht balen.

Verder wil ik natuurlijk ook laten weten dat ik erg blij was hier deel van uit te maken, dat ik het erg gaaf vind dat Denise deze kans heeft gekregen en dat we tot nu toe echt genieten van de omgeving, sfeer, en de hele happening. Morgen en de twee dagen daarna gaan we lekker toeristisch doorbrengen verwacht ik, en we zullen ons best doen om zoveel mogelijk andere sporten te bekijken. Vandaag hebben we uiteraard ook de trampolinewedstrijd van de mannen bekeken. Grote verrassing, een ander toptalent dan het Chinese toptalent ging met het goud aan de haal; Alexander Satin of Ukraine. Prachtig gedaan.

Morgen zal ik foto's die zijn genomen van de wedstrijd op deze weblog plaatsen. Vandaag stuur ik jullie even deze link mee: Verslag YOG Denise.

Tot snel allemaal! :) Groetjes, Sven.

Thursday, August 19, 2010

Weblog part 10, de laatste voor de wedstrijd

Hoi allemaal.
Dit is dan de laatste weblog voor de wedstrijd van morgen.. We hebben net op de weg van de eetzaal naar de slaapplekken via twitter gevolgd dat Tess helaas van de balk af is gegaan. Haar wedstrijd gaat volgens mij buiten dat erg goed, ze zat in de richting van mogelijke medaillekansen. We vinden het jammer dat we niet konden gaan kijken, maar natuurlijk gaat de eigen wedstrijd voor. Morgen moeten we namelijk al erg vroeg op. Het ontbijt staat gepland voor 06:15, de pre-planned bus naar de Bishan Sports Hall vertrekt namelijk al om 07.10. Kijkt u allemaal naar www.youtholympicgames.com (oke ik gok maar wat). Het is in ieder geval te volgen. Ik verwijs u bij deze graag naar de website van onze vereniging, daar staat het ongetwijfeld op waar dit te zien is. Klik HIER en u gaat naar de website van Triffis.

Goh, wat een spannende dag morgen. We hebben net uitgebreid besproken hoe we het morgen gaan aanpakken. Alles is gepland, nu nog de uitvoering ervan. We hopen natuurlijk op een mooie dag met een mooi resultaat. Ik begrijp dat het gevaarlijk is om uitspraken te doen, maar Denise's niveau is zeker niet het minste van de 12 deelnemers. Denise gaat gewoon knallen, haar uiterste best doen om deze horde richting haar senioren-topniveau te nemen. Denise, hartstikke veel succes! Zoals hier bij de openingsceremonie al is gezegd; de YOG zijn special games. Het gaat hier niet om winnen (stiekem toch), maar om het streven naar Excellence, Respect en Friendship. Ik zeg: prachtig, maar Excellence, Respect en Friendship zijn NOG leuker als je een medaille om hebt. Maar boven alles geldt natuurlijk, probeer alles eruit te halen. Wat de tegenstand doet, hoe goed die zijn, daar heb je niks mee te maken en kan je niks aan doen (helaas :p). Uitgaan van de eigen kracht is een cliché die ik hier graag even boven tafel haal.

COME ON!!!

Sven.

Wednesday, August 18, 2010

Weblog part 9

Hoi everybody!

Deze keer een weblog vanaf de iPad, dus ik hoop dat er niet teveel typefouten in zitten straks! If so, forgive me.

Well, what did we do today.. Vanmorgen zijn we gaan trainen. We hadden afgesproken dat als het goed ging, dat de enige training van de dag zou zijn. En het ging heel lekker. Zelfs 's ochtends een hele keuze. Dat belooft wat, want dat is niet Denise's favoriete moment van de dag om te trainen. Toch is dat gelukt, en hadden we vanmiddag even lekker vrij. Niet te veel gedaan. Gewoon ontspannen. Aan het eind van de dag ben ik richting de technical meeting van de FIG gegaan. Daar is ons verteld hoe de wedstrijd in zijn werk zal gaan. Waar we om hoelaat moeten zijn, waar we heen moeten lopen naar de oefeningen.. Alles is tot in de details geregeld voor de media. The kiss en cry corner is er natuurlijk voor de reacties na de oefeningen. Toen de president van het technische comité trampolinespringen, Horst Kunze (GER) die woorden uitsprak voelde ik voor het eerst wat zenuwen. Lekker, daarvoor komen we hier. Jetzt geht's los!

Morgenochtend hebben we weer een training om 10 uur. We hebben weer besloten dat als dat gewoon goed gaat, we de rest van dd dag uitrusten. De dag erna is namelijk al de wedstrijd. We hebben dan 's ochtends een podiumtraining, en daarna wedstrijd die middag gelijk. Wordt dus een lange en zware dag. Maar wel een geweldige dag! Dat staat voor mij al vast.

Vandaag nog een interessant gesprek met een trainster van zwitserland. We hadden het over China. Ongekend interessante verehalen over hoe ze het daar aanpakken. 3 jarige leeftijd beginnen is geen uitzondering. Internaten, speciale juryleden voor hoogte en verplaatsing. 33 nationale trainingscentra. Tsja.. Twee andere werelden zou ik zeggen.

Anyway, Denise lag vandaag weer lekker vroeg in bed, en ik ben nog even een potje wezen poolen. Niet geheel onverdienstelijk maar uiteindelijk trokken Marcel (Kleuskens) en ik toch aan het korte eind vandaag tegen Karl. Als excuus heb ik uiteraard mijn spierpijn die ik heb opgelopen na het fitnessen van gister. Autsj.

Na de wedstrijd van denise neem ik nog wel een keer revanche. Morgen de laatste blog voor de wedstrijd, met wat foto's van denise op de training. Doei doei!!

Tuesday, August 17, 2010

Weblog part 8

Weblog part 8

Oké, toegegeven. Vandaag heb ik een stuk minder te vertellen dan gister. Dat heeft er alles mee te maken met dat de wedstrijd van Denise dichterbij komt. Vanaf vandaag gaan we natuurlijk ook even drie dagen alleen maar het Olympisch Dorp, de sporthal, de fitnessruimte en de slaapkamers zien. Na de wedstrijd gaan we ongetwijfeld nog wel even het toeristje uithangen. Denise was gister een beetje moe zoals jullie konden lezen in blog nummer 7, en daarom had ik besloten om de training van vanmorgen over te slaan (we moesten ook redelijk vroeg, om tien uur, dat betekent zeven uur op met het gereis hier en de drukte bij het ontbijt). Het is niet zo dat we lui zijn, daarom hebben we vanmorgen dan ook gefitnesst. Denise heeft even een klein krachtprogrammaatje gedaan, zodat ze straks om 2 uur weer fit op de trampoline staat. Op dit moment is het half twaalf 's middags hier, de tijd waarop ze over precies 4 dagen aan de start staat voor haar belangrijkste wedstrijd tot nu toe. Op dit moment ligt Denise op haar bed uit te rusten, en had ik even tijd om mijn kamer op te ruimen (jaja, wel degelijk) en alvast een beginnetje te maken aan de blog die ik vanavond (plaatselijke tijd) online ga zetten.

Goed, het is inmiddels alweer kwart voor negen 's avonds! We hebben inmiddels getraind, en de training ging weer wat beter dan gister! Dus zo komen we er wel!! Na de training van Denise zijn we naar de Bishan Sports Hall gegaan in de hoop het laatste toestel van Tess te kunnen meepakken. Dit lukte net niet, maar Tess heeft het super goed gedaan en ze staat 5e na de voorrondes. Kortom, klasse. Ik heb nog geen reacties gehoord uit dat kamp zegmaar, maar kan me niet voorstellen dat Tess ontevreden is. Heel erg knap gedaan. Ze zal ook wel een paar toestelfinales hebben gok ik.. maar dat weet ik niet. Dat weten de thuisblijvers waarschijnlijk nog beter dan ik hier.

Daarna zijn we teruggegaan naar het Olympisch Dorp. Hier hebben we gegeten, en daarna is Denise samen met Karl naar een Athlete meet&greet gegaan met Sergey Bubka en Elena Isinbaeva, twee van de meest legendarische atleten ooit (in de atletiek op zijn minst). Zoek maar op op google als je ze niet kent! Zoektermen: "Polsstokhoogspringen, wereldrecords, bubka, isinbaeva", ofzoiets..

Na het eten ben ik samen met Marcel Kleuskens, de trainer van Karl, gaan fitnessen. Van al dat gesport hier kruipt zelfs bij de trainers het bloed waar het niet gaan kan. Aan de ene kant motiverend hier, omdat er overal trainers bezig zijn met weer in vorm komen, terwijl ik dat nog redelijk ben. Aan de andere kant demotiverend omdat er " jongetjes" van 16 zijn die letterlijk elke oefening met meer gewicht dan ik kunnen uitvoeren. Echt, je hebt een stelletje hulken hier rondlopen, onvoorstelbaar.

Nou jongens, that's it for today! Morgenochtend al om 10 uur op de trampoline staan, dus we gaan maar eens even vroeg over en sluiten vandaag! Tot morgen allemaal! Dan wordt het wel iets later, want dan heb ik een Technical Meeting van de trampolinewedstrijd hier. Ben benieuwd naar de loting etc. Dat horen we morgen allemaal.

Groetjes Sven!

Monday, August 16, 2010

Weblog part 7

Vandaag schrijf ik mijn blog met een totaal ander gevoel dan gister. Ik ga vandaag de loftrompet steken over mijn nieuwe favoriete land Singapore.

Het is hier geweldig, zou Ursul de Geer zeggen. (Toch? Ursul de Geer toch?)

Denise en ik zijn vanmorgen gaan ontbijten, en daarna uiteraard richting de training gegaan. We hebben aan techniek en aan verplicht gewerkt, en het ging goed. Daarna zijn Denise en ik naar de Bishan Sports Hall gegaan, met een dubbel doel. We gingen Karl Kosztka volgen (volgens mij heeft hij het goed gedaan, alleen ik weet zijn klassering nog niet), en als secundair doel natuurlijk om de wedstrijdhal van Denise een beetje te verkennen. Na twee toestellen van Karl moesten we alweer weg, want ik wist niet 100% zeker hoe snel we weer bij de trainingshal konden komen. Toen we erachter kwamen dat we tijd hadden, werden we bij toeval aangesproken door een restauranteigenaar uit Singapore. Zijn restaurantje heet de Chan Wai Tearoom en bevindt zich bij het metrostation Bishan MRT interchange. Chan Wai. Chan Wai. Chan Wai. Hij deed extreem aardig, vroeg ons welke sport we deden. Hij zei, goh, hier heb je een bon dan krijg je tien procent korting bij mijn zaak. Ik zei, dank je, wat aardig. De enige reden dat ik vervolgens naar dat winkelcentrum liep is dat hij toevallig had gezegd dat zijn tearoom tegenover de Pizza Hut zat. Toen hij zag dat we richting het winkelcentrumpje gingen trok hij een sprint. Met slippende schoenen stopte hij naast ons en hij vroeg met een uberblij gezicht. "Al you coming?" Nou vooruit, dacht ik. We liepen even mee. Hij zette ons neer in zijn tearoom. Wan Chai. Wan Chai. En hij vroeg wat ik wilde. Denise zou daar niet eten., ze had al wat brood meegenomen van het ontbijt en had dat reeds genuttigd. Ik zei, goh, die pork lijkt me wel wat. Maar deze meneer van, ik zeg het nogmaals, Wan Chai tearoom, was op zoek naar goede mond op mond reclame.. Hij zette ons neer in het restaurant en het ging als volgt: Hey everybody, these are athletes!! We are very hounoured you are here! You are our first Olympians. Maybe you can tell your friends about this place!! En vervolgens, iedereen die langskwam kreeg het te horen. Dit klonk ongeveer zo: Shu shao shangsi mitsubishi ATHLETES wang shang ping pong NETHERLANDS sony fujitsu shanghai OLYMPICS. Een paar mensen wilden met ons op de foto, en in de tussentijd werden mij ongeveer 10 gerechten gebracht die ik mocht "samplen". Vervolgens vroeg ik uiteindelijk de rekening, en hij zei, this is on the house! Maybe you can tell your friends about this place. Wan Chai. Wan Chai. Wan Chai.

Oké, mijn buikje (te) vol, en Denise en ik met de metro weer naar de trainingshal. De training van Denise liep zeer lekker. Vooruitgang is te zien en dat is heel fijn voor Denise uiteraard. Na de training besloten we nog even snel een cardreader te gaan kopen. Aan die beslissing hebben jullie alle leuke foto's onder aan deze blog te danken.

Toen we in de winkel waren daar, kwam een vrouw naar Denise toe. What sport? What sport? Trampoline? Wauwww that is sooooooo great. I want to come cheer for you jaaa (op zijn Chinees, stelt u zich voor, een sambalbij stemmetje). Vervolgens vroeg ze mijn sport. Ik zei uiteraard; ik ben haar coach. Haar respons was.. SOOOO YOUNG?? HOW CAN THAT BE? U begrijpt nu dat mijn stemming een aantal octaven oversloeg. Dit is altijd fijn om te horen, zeker voor een coach die zich stiekem nog wel als sporter tussen dit mooie gezelschap zou willen begeven.

Prima, cardreader gekocht. Niet duur, wel roze. Maakt niet uit. We zijn vervolgens naar de bus gelopen. We wilden even bij een automaat een cola-light kopen. Niet genoeg geld. Toen kwam er een billie turf versie van een Singaporees aan, die ons zeer aardig een drankje aanbood middels de volgende zin: "Can I offer you guys a drink?". En hij kocht twee colalights voor ons. Wat een vriendelijke man. Hij vroeg aan Denise welke sport ze deed. Toen ze zei trampoline, was zijn antwoord: "Me, I am a trampoline, boing boing", terwijl de vriendelijke reus een kletsend gebaar richting zijn massieve bierbuik maakte. Wij lachen. Hij ook blij. Wij een lekker colaatje.

Eenmaal in het dorp aangekomen weer hebben we gegeten en is Denise snel naar bed gegaan. Ze voelde zich wat moe, daarom gaan we morgenochtend rustig trainen in de fitness hier en 's middags volle bak op de trampoline. Dat gaat helemaal goedkomen. Als we geluk hebben kunnen we na de wedstrijd nog net een glimp opvangen van Tess Moonen die morgen in actie komt. Ook voor haar zullen we duimen uiteraard.

Jullie hebben nog een leuk verhaal tegoed over een colaflesje, van een paar dagen geleden. Denise stond erop dat ik dit even er op zet, omdat zij vind dat ik haar voor paal heb gezet met die geweldige foto van Denise voor die aftel-zuil in het centrum van Singapore. Komt 'ie: Ik ga bij Denise aan tafel zitten in de Main Dining Hall. Ik zet mijn cola zero neer. Ik ga lekker eten, en begin rustig uit een flesje te drinken. Denise zegt niks. Ik drink verder. Vervolgens na het eten zeg ik: "Hee, van wie is die?", wijzend op mijn eigen flesje Cola Zero. Denise proestte het uit. Ze vond het dolkomisch dat ik uit een flesje van een wildvreemde had gedronken, en Denise's fantasie sloeg op hol. Volgens haar zat er een snorhaar in van een Russische trainer die we kort te voren hadden waargenomen in de Dining Hall. Hopende op een Herpes vrije rest van de week, laat ik het voor vandaag hierbij. Maar niet voordat u deze foto´s kan zien:


Denise in de bus




Ik in het parkje, waar we even later zouden worden besprongen door Wan Chai Tearoom Kevin.





Karl in actie op voltige!


Het podium van de openingsceremonie



De prachtige skyline van Singapore tijdens de openingsceremonie


Het vuurwerk tijdens de opening


Een overzichtje van de skyline van Singapore tijdens de openingsceremonie


Ik weet niet welk land dit is. Ik geloof syrie.





Ik weet wel wie dit is. Denise voor de opening!



Even lachen!

Sunday, August 15, 2010

Weblog part 6

Hoi allemaal,

Vandaag heb ik best wel een beetje drukke dag beleefd. Vanmorgen moest ik eerst naar het main accreditation center aan de andere kant van het dorp. Dat dit kwam door een foutje van mijn hand, doet er verder niet toe. Ik was moe en dan vergeet je gewoon je accreditatie wel eens in de bus! (ahum..)

Daarna hebben denise en ik ontbeten in de grote eetzaal hier, of zoals het in het Youth Olympic Village zeggen; Main dining hall. Vervolgens hebben we van half 12 tot 1 getraind, en zoals ik al eerder heb geblogd is er daar niks te eten te krijgen. We zijn dus weer even met de metro gegaan en hebben een lekker broodje gescoord. Om half vier waren we weer bij de trainingshal, wat goed uitkwam daar de training om half vier begon voor Denise. Deze training ging lekker, dus met een fijn gevoel zijn we teruggegaan naar de Olympic Village. Van daar uit moest ik eerst op zoek naar waar mijn gevonden accreditie was, omdat daar nog wat personal belongings inzitten, zoals een metrokaart. In een sms was mij verteld dat ik deze bij de main media centre kon ophalen. Na uitvoerig navraag bleek dat dat centre niet bestond. Op de gok naar de main accreditation centre gegaan, en nee daar was het ook niet. Prima, ik dacht, laat maar lekker zitten. Vervolgens zijn we lekker naar de residence gegaan, waar we dus slapen. Toen ik bij mijn kamer kwam zag ik tot mijn grote schrik dat mijn deur wagenwijd openstond. Ik denk oh nee, alles is weg!! Maar er was NIKS weg, behalve... 2 handdoeken. Op dit moment is de hoofdverdachte de housekeeping die gewoon domweg halverwege het doen van mijn kamer iets beters te doen had en de deur openliet, met ventilator en licht aan, zonder handdoeken.

Nou ben ik niet van op alle slakken zout leggen dus ik ga rustig naar beneden (50 tredes in gevoelstemperatuur 40graden Celsius) en leg het uit. En dan komt de aap uit de mouw. Het blijkt dat voor het uitdelen van een handdoek, 4 supervisors hun fiat moeten geven aan de transactie. Na drie kwartier stond ik nog altijd bij de receptie, handdoekloos. Ik zit nu op de kamer in spanning te wachten tot de beloofde handdoek mijn kamer bereikt. Ze bellen waarschijnlijk nu met de president en checken mijn status bij Interpol. Goed, dat waren dus 45 minuten van mijn leven die ik nooit meer terug krijg. Nutteloos.

Nu zit ik lekker op de kamer, die in ieder geval met toedoen van de housekeeping lekker is doorgewaaid, deze weblog te typen. Ik heb wanhopige pogingen gedaan een cardreader te bemachtigen maar tot op heden niet gelukt. Ook hebben we vandaag de aanwezige Prins Willem Alexander niet gezien. We waren te druk met trainen, en dat is uiteraard ook veel en veel belangrijker. Al was een ontmoeting met de aanstaande koning van ons kikkerlandje wel leuk geweest. Dat vond Denise zelfs! Denise heeft na het avondeten samen met Tess Moonen een gedeelte van het CEP (Cultural Educative Programm) verkend. Heel veel tentjes op het village square waar in alle landen die meedoen centraal staan. Zo is er een tent voor djibouti tot aan de US of A.

Maar toch gaan we allemaal weer op tijd naar bed, hoe leuk dat CEP ook is. De wedstrijden zijn begonnen. Badminton heeft het, naar ik heb begrepen, goed gedaan. Een goed begin is het halve werk. Morgen hopen we voor Karl Kosztka, hij turnt morgenmiddag zijn wedstrijd. Als Denise en ik de hal kunnen vinden met de metro of taxi, dan gaan we tussen de trainingen even kijken.

Voor dit moment laat ik het hier weer bij!
Tot snel allemaal, groetjes vanuit SINGAPORE. Sven.

Saturday, August 14, 2010

Weblog part 5

Hoi Allemaal,

Vandaag even een ander soort weblogje! Het is al laat en natuurlijk gaan de uren tellen, want ook de coach moet fit zijn. We hebben vandaag 1 keer getraind en daarna hebben we de opening gehad. De opening was werkelijk waar echt ge-ni-aal. Kippenvel wel 12 keer geloof ik, en ook moest ik op sommige momenten vechten tegen de tranen. Al heeft dat ook nog wel een andere reden, dat heb ik wel vaker de laatste tijd als ik iets zie wat adembenemend is. Zoals deze openingsceremonie dus. Als iemand er nog aan twijfelde of de Jeux Olympique de la Jeunesse (en francais biensur) serieus werden genomen, dan is die twijfel nu weg; heel serieus!
Kosten noch moeite zijn gespaard. Op de tribune zaten 6000 mensen en dat was uiteraard een grote logistieke operatie. We werden als een horde koeien, maar dan exclusief stroomstokken, naar de bussen gedirigeerd en vervolgens netjes naar de plek op de tribune gebracht. We zaten mooi vooraan en alleen al de omgeving was adembenemend. In de verte zag je de Marina Bay en de prachtige skyline van Singapore, die volledig meedeed met het openingsceremonie spektakel. Lichtshows vanaf de wolkenkrabbers en ook vuurwerk was daar te zien. Met vuurwerk hebben ze echt niet zuinig gedaan, maargoed, het wordt hier ook om de hoek gemaakt natuurlijk.. De show was van top tot teen verzorgd, honderden mensen waren soms tegelijk op het podium in prachtige kostuums. Uiteindelijk waren we getuige van de eerste keer dat de Jeugd Olympische vlam brandde, wat natuurlijk echt kippenvel geeft. Normaalgesproken krijg je dat gevoel ook bij de woorden: "I declare the Games open." Maar dit keer was die eer aan de Singapoorse president, en laten we zeggen.. die sprak het uit met het dramagevoel van een geflopte acteur en met de lichaamstaal van Fidel Castro anno 2010. Dan weet je het wel ongeveer. Verder was de show nogmaals echt waanzinnig, en ik denk dat ik namens alle Nederlanders spreek als ik zeg dat we trots zijn dat we er deel van uit hebben gemaakt en gaan maken de komende 12 dagen.

Ik zou graag wat foto's plaatsen, maar helaas is mijn cardreader stuk! Dus ik zal dit morgen proberen te fixen, als we tijd hebben, we gaan immers gewoon 2x trainen uiteraard! Dan houden jullie de foto's dus nog te goed!

Groetjes Sven!

(PS ik had eigenlijk een veel leukere blog geschreven, maar tot overmaat van ramp, naast het falen van mijn cardreader wiste ik ook per ongeluk wat ik had geschreven, en daarom is deze blog mijns inziens niet wat het had kunnen zijn! Als de boodschap maar overkomt dat we een enorm gave openingsceremonie hebben meegemaakt die ik nooit meer zal vergeten).

Friday, August 13, 2010

Weblog part 4 uit Singapore!

Hoi allemaal daar in NL!

Terwijl jullie denken dat we de hele dag bezig zijn met het verdedigen van de Nederlandse driekleur, hebben we (lees: maken we) ook tijd voor ontspanning. Na een lekkere ochtendtraining zijn Denise en ik vandaag eens even de hort op gegaan. Om 1 uur was de training afgelopen en zijn we de Singapoorse metro ingegaan. We hadden van een zeer zeer zeer behulpvaardige vrijwilliger hier alle ins en outs over de metro gehoord, waar we moesten uitstappen en waar iets leuks te zien was. Hij gaf ons zelfs zijn telefoonnummer voor als we nog vragen hadden of hulp nodig hadden. Valt trouwens echt op, mensen uit Singapore zijn enorm vriendelijk en hulpvaardig. Anyway, we zijn dus met de metro gegaan naar een groot station waar zich een enorm winkelcentrum bevond, gedeeltelijk onder de grond. Zes verdiepingen van winkel aan winkel, 1 verdieping was geheel ingericht voor restaurant(s)(ketens). We hebben besloten bij de Subway te eten; gezond en te vertrouwen. Tot op heden nog een gezonde stoelgang dus volgens mij is het goed gegaan. We hebben lekker rondgelopen en we zijn natuurlijk ook vaak op de foto gegaan. Hieronder zie je een kleine compilatie van de winkels waar Denise eigenlijk het liefst zou shoppen, maar wat toch nog wat aan de prijzige kant is. Het is leuk om te zien dat ook buiten het Olympisch dorp niemand in Singapore de YOG kan zijn ontgaan. Overal reclame ervoor, op sommige plekken grote pilaren waarin wordt afgeteld naar de grote opening van morgen, waar we allemaal veel zin in hebben. De Olympische vlam die ze gaan ontsteken, dat is bij voorbaat al een kippenvel moment natuurlijk. Ze hebben een hele straat, in de buurt van de haven naar ik heb begrepen, afgezet vanaf morgen 2 uur, zodat alle 5000 deelnemers en officials van de YOG er bij kunnen zijn.

Nadat we hebben geshopt zijn we teruggegaan naar het trainingscentrum voor trampoline, en daar hebben we de bus weer richting het Youth Olympic Village genomen. Een rit van een uur maarliefst, die ik heb gebruikt om het hoognodige aan school nog even te doen. Straks om half negen hebben we een bespreking voor alle sporters en trainers, en daarin worden we gebrieft omtrent de kolossale gebeurtenis van morgen (de opening). Maar eerst gaan we morgenochtend van half 11 tot 12 trainen, hopelijk erg hard! De vorm zit er toch wel aan te komen nu en dat is fijn. We zagen vandaag China trainen en werkelijk, vooral de jongen die ze mee hebben zou op een WK kans maken op het podium. Werkelijk geniaal. Maar in de sport is alles mogelijk! Nee hoor, in alle redelijkheid, Denise moet er gewoon helemaal voor gaan op de 20e. En het helpt natuurlijk om te weten dat jullie die deze weblog volgen allemaal achter haar staan!

Tot snel allemaal,
Groetjes,
Sven!





Thursday, August 12, 2010

Weblog Singapore YOG part 3

Hoi allemaal!
Vandaag weer een snikhete dag in Singapore. Zelfs net, tijdens het eten en de wandeling daarna richting de bus, brak het zweet me uit. Lekker fris, dus na een fris doucheje, die ik overigens deelde met het lokale ongedierte (salamander of some kind) zit ik nu weer opgewekt achter de laptop een verhaaltje te tikken voor de volgers thuis.

Vandaag was eigenlijk exact hetzelfde programma als gister. We hebben weer twee keer getraind. Morgen gaan we 1 keer trainen. We hebben vandaag ook wat tegenstanders van Denise gezien. Zoals jullie allemaal weten is Denise een uitstekende springster, echter haar tegenstand is van bijzonder hoog niveau. Er zijn een paar meisjes die we hebben gezien waarvan ik denk dat Denise die zeker kan hebben, maar vandaag sprong ook een meisje uit Wit-Rusland wel van een zodanig hoog niveau, dat ze niet zou misstaan bij een senioren EK finale.

Afwachten dus, en presteren zo goed als op dit moment mogelijk is, dat is het devies. Afgezaagd, maar 100% waar.

Morgen hebben Denise en ik afgesproken om na de training de was te gaan doen in de daartoe beschikbaar gestelde wasmachines in het Olympisch Dorp. Dit zal ongetwijfeld een bijzondere ervaring worden gezien mijn wascapaciteiten, en dan hebben Denise en ik ook nog eens de voogdij gekregen over de waszak van Tess Moonen, de turnster, omdat ze morgen door haar trainingsschema zelf niet in staat is de was te doen. Als je dus een turnster op TV ziet waarvan je denkt, goh is dat nou een pakje of een monokini, dan heeft u Sven en Denise daarvoor te danken.

Nee hoor! Komt allemaal goed. Ik zal hieronder nog wat foto's plaatsen die gisteren zijn genomen. De derde foto zijn Denise en ik bij de trampoline, de tweede foto is de foto van het gebouw waar we trainen vanaf de buitenkant, en de eerste foto is een foto die het noodweer van gisteren illustreert.

Tot morgen allemaal!!













Wednesday, August 11, 2010

Weblog part 2; de eerste trainingsdag

Vanmorgen om 9 uur plaatselijke tijd gingen denise en ik ontbijten. Ik had gehoord dat je ook lopend makkelijk bij het ontbijt zou kunnen komen. Laat ik kort van stof zijn en zeggen dat we na een (eufemistisch) acclimatisatie wandeling van 45 minuten eindelijk aan het ontbijt zaten. Het zweet gutste inmiddels van mijn voorhoofd dus alles had een lekker zout bijsmaakje.

Na het ontbijt liepen we naar de shuttle sérvice voor bussen. De eerste keer was het allemaal een beetje zoeken en de organisatie mbt het vervoer was niet bepaald punktlich. Toen we in de trainingshal aankwamen zag het er prima uit. De trainingshal is ingedeeld op een standaard manier bij grote wedstrijden. Vier trampolines, uiteraard allemaal spiksplinternieuw. Denise heeft lekker getraind op techniek voor een uurtje, en toen hebben we genoten van het enorme noodweer vandaag. Wij stonden overdekt, maar ongelofelijk, wat ging het tekeer. Een local wist me te vertellen dat dit eigenlijk nooit zo erg is, maar dit jaar wel. Binnen tien minuten regen stonden al meerdere auto's tot aan de bumpers in het water. De trainingen voor hockey en voetbal werden afgelast. De fikse regenbui ging namelijk gepaard met evenfiks onweer. Vervolgens hebben Denise en ik even bij een turntraining gekeken en toen zijn we weer gaan trainen. Op het moment dat ik dit type zitten we in de bus terug naar het Olympisch dorp, en gaan we zometeen avond eten. Ik zal dan deze blog online gaan zetten, en vanavond kan ik er misschien nog wel wat foto's invoegen.

That's it for now folks! Tot snel bij de volgende blog.
Ps ik hoorde dat prins Willem Alexander a.s. Vrijdag hier heen komt. Als ik de kans krijg om hem te spreken, wat moet ik dan absoluut zeggen? Graag uw reacties!!
(graag boven het niveau, goh, is maxima naast de verticale, ook goed in de horizontale tango?)

Tuesday, August 10, 2010

Fotootjes op Sanchi Airport met de mascottes




Singapore YOG 2010 dag 1

Weblog part 1: de reis naar Singapore

Op maandagochtend half acht moest de Nederlandse olympische ploeg zich verzamelen op Schiphol. Dat liep allemaal gesmeerd en we zijn na het nuttigen van wat drankjes precies op schema vertrokken richting Singapore. De vlucht was lang, maar de stewardessen deden hun best om alles zo aangenaam mogelijk te maken. (speciaal voor 1 van mijn vrienden die een latente voorkeur heeft voor aziatische vrouwen; kleine tip, vlieg eens met Singapore airlines) (ja, jij ja).

In singapore zijn manieren erg belangrijk. Wee je gebeente als je kauwgum op straat uitspuugt. Soort zero tolerance. Op sanchi airport werden de mannen en vrouwen gescheiden, de vrouwen mochten eerst naar de bus terwijl de mannen moeten wachten. Zodra we voet zetten buiten het vliegveld, het was nog maar half zeven 's ochtends hier, werd gelijk duidelijk hoe warm en klam het hier is. Even wennen maar dat moet gaan lukken...

Vervolgens werden we op de hoogte gesteld van wat huishoudelijke mededelingen, en daarna waren we vrij om te doen wat we wilden. De trainingshal was nog niet open vandaag dus hebben we (de turners en Denise) wat getraind in het fitnesscentrum die speciaal ter gelegenheid van de Youth olympic games is uitgerust met hypermoderne apparatuur. Alles is hier prima geregeld, alles is erg massaal. En dan moet de echte drukte in het Olympisch dorp morgen nog komen... Leuke ontmoetingen al, zo spraken we net even kort met het meisjes voetbalteam van Papoea nieuw Guinea. Bijzonder dus!

Inmiddels heb ik geen besef meer hoelaat het is hier, ik moet nog een uur of 6 à 7 volhouden dan kan ik eindelijk op bed ploffen.
Vanaf nu elke dag een update, als dat lukt! Reageer vooral, vind ik uiteraard leuk. Denise heeft de 20e wedstrijd, tot die tijd heeft ze met uitzondering van de dag van de openingsceremonie steeds 2x per dag de kans om te trainen.

Tot snel! Sven.