Eindfeest en terugreis

Hallo allemaal,

Met het gevaar dat niemand dit meer leest, laat ik jullie toch nog even weten hoe de terugreis is verlopen en hoe het eindfeest was. De reden dat ik dit pas op dinsdagavond doe is dat ik echt behoorlijk ziek was tijdens de terugreis, en maandag ook nog de hele dag op bed heb gelegen. Even was ik bang voor de Mexicaanse griep, maar voor zover ik kan inschatten zal dat niet het geval zijn, aangezien ik me vandaag alweer wat meer levend voelde.

Het eindfeest vond plaats in de Warschawski Express, een soort winkelcentrum/bioscoop/speelhal tezamen onder 1 dak. De kinderen kregen allemaal een pasje waarmee ze ongelimiteerd de videospellen mochten spelen in de immense speelhal, en de volwassenen (lees: trainers en juryleden) hadden elders een klein feestje. Het was een gezellige avond en de springers hebben het volgens mij naar hun zin gehad. Er was ook een dansvloer, dat is natuurlijk nog veel interessanter dan schieten op een beeldscherm, dat is zoooo 2007.

In het hotel hebben we nog even doorgefeest, maar volgens mij ging uiteindelijk iedereen wel enigszins beschaafde tijd naar bed. De volgende ochtend hebben we de tassen ingepakt, een klein beetje door de winkelstaat in de buurt gewandeld en begonnen we om 12.00 uur aan de terugreis. Reizen op Russische vliegvelden houdt gewoon in, heel langzaam vooruitstiefelen, wachtend op het ene stempeltje, naar de andere controle, naar het andere stempeltje, opnieuw beginnen, u mag gratis voorbij start etc, tot we uiteindelijk binnen 3 minuten een hamburger naar binnen konden schuivelen en zo het vliegtuig indoken. Deze hele gang van zaken bracht mij zo van de rel, dat ik vanaf dat moment in het vliegtuig koorts had. Ik hoop dat ik niemand heb aangestoken, maar de eerste berichten van dat dit wel zo is hebben mij inmiddels al bereikt. Helaas.

De terugreis met de taxi vanuit Düsseldorf was dan ook geen pretje. Daar zit je dan met je koorts, je hoofdpijn en je kriebelhoest. Maargoed, we zijn lekker veilig thuisgekomen, iedereen is er weer heelhuids, en we gaan van de week weer verder met trainen. Op weg naar volgende wedstrijden!

Tot snel!

Finale voor Denise en Kirsten!!

Goedemiddag!

Vandaag was voor Nederland, maar ook voor Triffis een zeer succesvolle dag.

Het is helaas niet gelukt om jullie op de hoogte te houden vanuit de zaal, ten eerste omdat het internet gewoon niet werkte, ik had geen wachtwoord, en toen ik er 1 had, bleek die al verlopen te zijn. Voor de rest van de dag was het gewoon te druk om nog iets met mijn laptop te doen.

Het begon vanmorgen met de oudste leeftijdscategorie hier, namelijk 17/18 jaar. Als eerste was Pascal Wiebering aan de beurt. Ze stak in een zeer goede vorm, en het inspringen ging net als de afgelopen twee dagen van een leien dakje. Ze sprong zelfverzekerd, en ik was er natuurlijk trots op om dat te zien. Op de wedstrijd ging het erg goed. Pascal zelf was, topsporter als zij is, niet helemaal tevreden aanvankelijk, ze dacht dat ze teveel gezakt was. Pascal was inderdaad tijdens haar oefening wat gezakt maar ze heeft geen moment ingehouden en heeft er een knallende keuze van gemaakt. Waanzinnig goed uitgestrekt nog, en ik was als coach dan ook erg blij met de oefening. Ze heeft 33,50 gekregen. Tot en met groep 4 (Pascal sprong in groep 2) stond ze nog op een finaleplek. Dit zou natuurlijk waanzinnig zijn, maar helaas in de laatste groep sprongen nog een aantal zeer sterke springsters haar voorbij en daarom eindigde ze op de 12e plek. Een felicitatie waard, zeer knap gedaan!

Pascal Wiebering was niet de enige 17/18 jarige die in actie kwam vandaag. Daniëlle van Ruitenbeek, Nadia Keijzer en Catalina Broekhuijzen kwamen ook in actie. Daniëlle begon ge-wel-dig aan haar oefening, kwam bij sprong 3 ernstig in de problemen vanwege héél dicht bij de rand staan, bleek mentaal sterk te zijn en maakte een aangepaste oefening af met een hoge uitvoering nog. Dit resulteerde in een 24e plek. Het enige wat ik daarover kan zeggen is dat ik weet dat Daniëlle zeer goed bezig is, maar dat het vandaag helaas niet DE topoefening werd waar we natuurlijk op hoopten. Nadia Keijzer heeft de laatste maanden echt keihard gewerkt om vandaag een mooie keuze af te leveren. Het inspringen ging echt heel erg goed, zeer stabiel en ook netjes. Tijdens de wedstrijd ging het zelfs iets te goed.. Haar eerste sprong was te snel, ze kwam in de problemen en net als velen tijdens deze wedstrijden was ze gedwongen haar oefening voortijdig te beëindigen. Dat was natuurlijk heel erg balen. Nadia, zet door, volhouden! Catalina Broekhuijzen, een springster van TSH Heerenveen was helaas ook niet in staat om haar oefening na een mooi begin tot een goed eind te brengen. Bij de negende sprong landde ze op de valmat.

Na de ochtendwedstrijden van de 17/18 klasse was het de beurt aan Denise en Kirsten. Een bijzonder synchroonpaar, omdat Kirsten Beekhuis slechts 12 jaar jong is. Denise is 15, en dus moesten ze meedoen in de klasse 15/16. De sterkste klasse van het toernooi, zoals ik al eerder gezegd heb op mijn weblog.

Ze sprongen werkelijk een oefening zoals ik ze nog nooit heb zien doen. Gister maakte ik al melding dat het niet goed ging. Dit was nog redelijk zwak uitgedrukt. Ik weet niet wat er precies vannacht is gebeurd, of wat er in het water zat vanmorgen, maar vandaag lukte ALLES. Elk beurtje was raak, ik heb het nog nooit zo goed gezien bij ze, ook niet op de trainingsstage afgelopen week. Dat gaf natuurlijk veel vertrouwen en toen ze uiteindelijk aan de beurt kwamen, waren ze ready to go. Ze sprongen een fantastische oefening met een puntentotaal van 42.50. Na de eerste groep van 15 paren (stel je voor, Amerikanen, Russen, Wit-Russen, Oekraïners, Duitsers etc) stonden ze op een 2e plek. Wat een enorme blijdschap voelden wij met z'n allen. Geweldig, het was op dat moment bijna zeker dat ze in de finale zouden komen, aangezien...... er twee groepen van 15 waren. Statistisch gezien, als er in groep 1 maar 1 beter is, is het onwaarschijnlijk dat er in groep 2 opeens 7 beter zijn. Maargoed, niet te vroeg juichen uiteraard. Maar het kwam goed, ze gingen als vierde de finale in!! De oefening waarmee dit gelukt is, staat onderaan dit bericht, geniet er maar even flink van.

Denise en Kirsten zijn uiteindelijk in de finale met alweer een goede oefening, maar net niet zo super als in de voorronde op een zesde plek gekomen. De scores gaan in de finale op nul, dus nieuwe ronden nieuwe kansen voor iedereen. Ik ben natuurlijk bijzonder trots op deze prestatie van deze meiden, en dit moeten we gebruiken als motivatie om op deze weg door te blijven gaan.

Namens Nederland nam ook een ander paar in deze klasse deel. Didi Hendriks en Suzanne van de Ven sprongen samen naar de 6e plek in de voorronde, en in de finale stegen zij naar de 5e plek. Ook jullie uiteraard van harte gefeliciteerd!

Kortom vandaag twee finaleplekken voor Nederland en een hoge klassering voor een individuele springster. U snapt allen het overwegende positieve gevoel wat ik op dit moment heb, al denk ik soms ook nog wel aan de gemiste kansen op finales van eerder in deze week. Doe je nu niets meer aan natuurlijk, dus we gaan vanavond lekker naar het banket. Morgen vliegen we terug, en dan gaan we back to business as usual. Ik ben van plan om vaker omstreeks wedstrijden wat op deze weblog te gaan doen, kennelijk zijn er veel mensen geïnteresseerd in hoe we over de grens bezig zijn met onze sport. Gisteren geloof ik ongeveer 300 bezoekers, erg leuk. Jullie horen nog van mij. Met vriendelijke groeten van Sven uit Rusland.

Verslag derde wedstrijddag!!

Hoi allemaal,

Alles goed daar in het Hollandse? Hier gaat het goed. Vandaag had Denise wedstrijd. Ze sprong een ietwat voorzichtige oefening, maar verder echt prima. Geen kromme benen, slechts 2 of 3 keer uit het vak geland en het zag er vrij rustig uit. Er werd een stuk strenger dan gisteren gejureerd, en dat resulteerde in een score van 31.40, met een moeilijkheid van 10,1. Iets verder op de dag werd er mijns inziens helaas ietsje hoger gejureerd en er kwamen nog best veel springsters net met 0,1 en 0,2 puntjes boven Denise. Balen natuurlijk, want voor de klassering is dat zonde. Toch ben ik, en Denise uiteindelijk ook zeer tevreden. We moeten het zo zien dat haar 32e plaats in een ZEER sterk deelnemersveld (echt, heel veel potentiële wereldtoppers) een goede opsteker is naar meer. Vergeleken met twee jaar is Denise alweer zo ontzettend veel beter geworden, ik hoop dat we dat de aankomende 2 jaar weer voor elkaar krijgen.

Verder namens Nederland sprongen vandaag Didi Hendriks, Romee Pol en Steffie Boer (laatste twee sprongen synchroon). Didi kon helaas haar oefening niet afmaken, wat natuurlijk voor haarzelf zeer teleurstellend was. Toch was er ook nog meer goed nieuws, aangezien Romee en Steffie zich met een zeer goede synchroon uitgevoerde oefening na de voorronde op de 3e plek wisten te kwalificeren voor de finale! In die finale werd het allemaal nog ietsje mooier. Met een score van 42.90, wat voor een groot deel uit een zeer hoog synchroniteitscijfer (9.7) bestond, legden zij beslag op het zilver. Een grote proficiat vanaf hier, en uiteraard heb ik ze in het echt ook gefeliciteerd!

Na de wedstrijden waren er nog wat trainingen voor de springers die morgen aan de bak mogen. Met name bij Pascal Wiebering was het een zeer lekkere generale repetitie, door een aanpassing in haar oefening zag je het zelfvertrouwen bijna rondvliegen en ze sprong oefening na oefening uit zoals het morgen ook moet. Nadia ging ook lekker, was goed bezig. Daniëlle was ondanks dat ze vrij gestresst leek, erg goed op dreef en die kan morgen wellicht nog wel eens voor een verrassing gaan zorgen. Er zijn echter bijzonder sterke springers hier aanwezig in de 17/18 klasse, die sterker is dan ooit tevoren. Er zitten serieus springsters bij die bij de senioren een realistische gooi naar de finaleplekken kunnen doen. Hier moeten we ons morgen niet door laten afleiden, maar we moeten uiteraard onze eigen wedstrijd springen. Daar gaat het om! Denise springt morgen samen met Kirsten ook nog synchroon in de klasse 15/16 jaar. Het is natuurlijk altijd lastig als je twee springsters van twee verschillende leeftijden (Kirsten is 12, Denise is 15) bij elkaar zet, maar ze hebben zich gekwalificeerd voor dit jeugd WK dus ik twijfel er niet over dat het morgen weer goed gaat. Vandaag bij de training zat Denise niet goed in haar vel en daarom ging het minder goed dan gehoopt, maar vaak zegt dat niet zoveel over de volgende dag. Kortom, het word weer afwachten en we hopen er het beste van! Ik spreek jullie morgen! Ik neem mijn laptop mee naar de sporthal, dus waarschijnlijk zal ik wat vaker de mogelijkheid hebben om updates te geven.

Sven!

Verslag tweede wedstrijddag!

Hoi allemaal.

Vandaag wederom een gemengde dag voor Nederland. Steffie Boer en Suzanne van der Ven hebben het allebei keurig gedaan en hebben in de klasse 13/14 resp. de 32e en 15e plek behaald. Romee Pol, vooraf gezien als kanshebber voor een finale, was helaas niet in staat om haar oefening uit te springen. Dit was natuurlijk een flinke domper voor het Nederlandse kamp, want we snakken uiteraard met zijn allen absoluut naar succes.

We zijn na het kijken van de voorrondes teruggegaan naar het hotel, tenminste ik en de Triffis springers. We hebben vervolgens wat te eten gehaald in de supermarkt hier vlakbij. Even lekker ge-internet, en om half vier zijn we teruggegaan naar de hal om te trainen. Denise had als enige van ons de mogelijkheid om in de wedstrijdhal te trainen vandaag, omdat zij morgen wedstrijd heeft. Morgen geldt hetzelfde voor Daniëlle, Pascal, Nadia, Kirsten&Denise, die hebben namelijk zaterdag allemaal wedstrijd.

Onze juryleden zijn vandaag overigens voor het eerst ingezet. Rien de Ruiter was als jurylid van het dubbelminitrampolinespringen actief en Jolanda van Hierck zette haar beste beentje voor bij het beoordelen van de trampoline-oefeningen van vandaag.

Nadat we even hadden uitgerust in het hotel, gingen we terug om naar de finale te gaan kijken. Wederom een zeer hoog niveau, en echt een genot om te aanschouwen. Ook de springers vinden dit erg mooi, ik denk ook echt dat het ze inspireert. Dat was in ieder geval vandaag zeer te merken aan de training. Zelden heb ik een training van m'n springers zo goed zien gaan, en halverwege de training was ik gewoon echt trots en tevreden, aangezien ik nu zeker weet dat ze in ieder geval in topvorm zijn. Hoe het op de wedstrijd gaat morgen en overmorgen, dat kan je nog niet zeggen, maar voorbereid op een topprestatie zijn ze allemaal. Denise heeft in 12 beurtjes bijvoorbeeld niet binnen een halve meter van de blauwe mat gezeten, Daniëlle sprong fantastisch netjes, Pascal sprong keuzes uit alsof het niets was en Kirsten sprong een meter hoger dan normaal. Nadia trainde ook keihard, en ongelofelijk maar dat was letterlijk 3x zo goed als normaal. Echt een toptraining dus, zoals jullie aan dit stukje wel kunnen lezen. Normaalgesproken zou ik niet zo'n verhaal ophangen over dat iets goed gaat, maar dit viel gewoon echt heel erg op.

Morgen is dan echt een belangrijke dag voor Denise. We hebben geen illusies, de finale halen is volgens mij niet mogelijk. Denise zal daarvoor letterlijk punten meer moeten springen dan wat ze ooit gehaald heeft. Zelfs als Denise morgen de dag van haar leven heeft, zal ze volgens mij de finale net niet halen, maar wellicht zeer dicht in de buurt komen. Waarom zo pessimistisch denken jullie? Denise springt in de klasse 15/16 jaar, en dat is eigenlijk elke editie van de WAGC de sterkste klasse. Elk land heeft in die klasse wel een paar topspringers rondlopen, echt de crème de la crème van de jeugdtrampolinespringsters. Daarom hopen we gewoon dat Denise morgen laat zien waar ze allemaal toe in staat is, en dat is niet gering!

Morgenavond krijgen jullie alles te horen, als het heel bijzonder is wat er is gebeurd stuur ik via de telefoon wel een update. Je kunt weer alles volgen op de webcam, ik heb daarvan een paar dagen geleden in 1 van mijn blogs melding gemaakt.
Ik spreek jullie weer, en duim maar voor ons!
Groetjes, Sven!

Dag 2 voorlopige update

Hoi hoi!

Even een kleine update van vandaag. Zoals gezegd had ik persoonlijk geen springers die in actie kwamen vandaag, maar Steffie, Suzanne en Romee kwamen wel in actie in de sterke klasse 13-14. Suzanne en Steffie deden het goed, Romee viel helaas na 8 sprongen. Helaas dus geen finale vandaag, vanavond is er nog training voor iedereen, en voor degenen die morgen in actie komen (Denise) is er zelfs training in de wedstrijdhal!

Vanavond volgt er weer een update over hoe dat ging, ik hoop alleen dat internet vanavond wat beter werkt hier dan gisteravond, dat was echt een ramp.

Groetjes!!

Video verslag 1!

Goedenavond!

Ik heb al de hele avond gezocht naar internet. Ik maar zoeken, en zoeken. Het hele immense hotel afgewandeld, twee keer een nieuwe internetcode gekocht, en ja hoor... Om 11 uur 's avonds heb ik in de hotellobby dan uiteindelijk een toegang tot het Russische www!! Joehoe, jullie natuurlijk ook blij, want nu komt die video erop!

Dus ik stop met praten over onzin, de beelden lijken me onderaan dit bericht voor zich te spreken.

Ik heb vanavond goed nieuws gehad. De meiden die vrijdag en zaterdag nog wedstrijd hebben, krijgen morgenavond en vrijdagavond nog ruim de gelegenheid om te trainen op de wedstrijdtrampolines. Hier waren ze zeer over verheugd.

Over vandaag, waar ik in het vorige bericht al kort op ben ingegaan, ben ik niet super tevreden. Vooral omdat een finale haalbaar was en niet gehaald is, maar met name omdat Pascal en Nadia niet het uiterste uit hun mogelijkheden hebben gehaald vandaag. Goed, zoals ik ook al tegen hen zei, gelijk weer vooruitkijken want ze hebben zaterdag nog een individuele wedstrijd, en die is erg belangrijk.

Op de beelden ontbreken helaas Daniëlle en Gaby, deze mochten niet gefilmd worden. Denise filmde, maar de camera werd door een Rus met een Melkert-baantje uitgezet.

Geniet van de film, morgen hebben mijn springers slechts training, en dan vrijdag en zaterdag geht es wieder richtig los!! Ciao! Tot morgen :)

Verslag dag 1!

Hello everybody!

Ik sluit deze dag af met een wisselend gevoel. Later vertel ik er meer over, maar Kirsten heeft het heel keurig gedaan en is 20e geworden. Daniëlle en Gaby zijn 10e geworden op 0.4 van de finale, dat was echt heel jammer. Nadia en Pascal hebben de finale ook gemist, omdat het begin van de oefening niet sterk was, en daarna flink moest worden aangepast. Gelukkig hebben ze hun oefening wel uitgesprongen en daar ben ik zeer blij mee.

Vanavond volgt nog veel meer, en de video's zelfs ook!!

Tot dan! Nu gaan we eten. Groetjes Sven

Live from the lobby

Hello people.

Wij zijn er klaar voor. Daniëlle en Gaby, Nadia en Pascal en uiteraard ook Kirsten zijn er klaar voor. Morgen hebben zij wedstrijd. Net na de training hebben we gegeten en nu ligt iedereen op bed. We hebben een groepsbespreking gehad, en daarin werd de springers gemeld dat we morgen om 8 uur ontbijten. Didi en Denise gaan daarna gelijk mee naar de sporthal, zij trainen bij de vrije training van 9 uur tot 9uur55. Gelijk daarna hebben zij de eer om de Nederlandse vlag de wedstrijdarena in te dragen. De opening begint namelijk om 10 uur, en het is vrij lastig voor Nederland, omdat we dan eigenlijk training hebben staan. Omdat Denise en Didi die anders zouden missen gaan die 40 minuten eerder dus deelnemen aan de vrije training. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat die omdat ze meedoen aan de opening, vandaag niet op de trampoline staan.

Kirsten, Saskia, Jolanda, Mieneke en William zijn vandaag tussen de middag in de Hermitage geweest, en dat beviel ze erg goed. René en ik zaten rustig in het hotel een beetje te genieten van de rust. Ik begrijp van al deze mensen dat ze graag de groetjes aan het thuisfront willen overbrengen, dus bij deze!

Nou goed, ik moet zeggen, ik voel me goed. Ik heb er vertrouwen in, al een paar weken wel. Ik hoop dat het morgen super gaat, uiteraard, want dat is leuk voor de springers! Uiteraard ook leuk voor de coach. Maar de positieve coach wint altijd, heb ik ooit eens gelezen op een boeiende website. (Positieve coaches winnen altijd, tip voor google).

Nou, morgen horen jullie ALLES. Tot dan! En duim maar mee, baadt het niet... jawel, dan schaadt het niet!

Dinsdag 17 November, stilte voor de storm.

Nog één dag.

Het hele jaar is hard gewerkt. Clubs met goede jeugdspringers over de hele wereld hebben dit jaar maar één doel voor ogen gehad, en dat is dit officieuze jeugd WK wat morgen van start gaat. Van kleine zaaltjes in Kazachstan, Azerbeijan en Mexico tot aan de zalen met prachtige mogelijkheden in Amerika, Groot Brittannië en toch ook wel Nederland. Iedereen had eigenlijk maar één doel voor ogen, en dat is om hier in Rusland deze week goed te presteren.

Morgen gaan we daadwerkelijk van start, dan is het zover. Voor de springers, en de trainers uiteraard, een belangrijk moment. Klopte de voorbereiding? Is iedereen er klaar voor? Hoe staan de koppies erbij, zijn ze te ontspannen of te gespannen en zo ja, kan ik daar dan nog iets aan doen als trainer? Dit soort zaken spelen dan door mijn hoofd. Het is natuurlijk wel stressvol maar voor de springers natuurlijk veel meer. Toch vind ik dat ze hier vrij goed mee om gaan. Zoals ik gisteravond al liet weten was ik gisteravond niet al te enthousiast over de training! Daarom vond ik het belangrijk hoe het vanmorgen zou gaan. En ja hoor.. men was weer wakker. Het ging eigenlijk hartstikke lekker. Vanmiddag nog even allemaal wat hele keuze's al hebben vanmorgen ook al een aantal mensen dat gedaan! En dan is van onze Triffis springsters Denise de enige die morgen geen wedstrijd heeft. Nadia en Pascal, Gaby en Daniëlle springen synchroon, en Kirsten springt individueel. Als het lukt om filmpjes van deze oefeningen te maken, ga ik ze morgenavond absoluut online zetten voor de thuisblijvers. Het probleem is alleen dat filmen in de zaal verboden is, maar toch gaan we het proberen.

Vanmiddag zitten we lekker in het hotel. Een aantal volwassenen van de delegatie zijn naar de Hermitage gegaan, ik heb dat ooit al eens bezocht dus van mij hoefde dat niet zo. Ik zit lekker net zoals de springers te ontspannen, en vanmiddag om 16.15 plaatselijke tijd gaan we weer richting sporthal voor de generale repetitie voor de dag van morgen, de 1e dag van de Nederlandse Storm!!

Vanavond volgt nog 1 update alvorens de wedstrijden dus echt losbarsten. Tot dan!

Video blog from Russia, part 1!

Dit is even een zeer snelle update na de vorige. Ik was nog met wat mensen in gesprek op msn en toen bedacht ik, om in de tussentijd, toch nog even iets nuttigs te doen. Ik zag dat ik ook de mogelijkheid heb om video's te uploaden naar blogspot, dus ik heb even een klein filmpje van vandaag in elkaar gezet. Ik hoop dat jullie het op prijs kunnen stellen, het filmpje zelf stelt verder bijzonder weinig voor.

Nu echt tot morgen!

Derde bericht from Russia

Hallootjes,

Nou, we hebben weer van allllles gezien. Na de ochtendtraining zijn we dus direct naar het centrum gegaan met de metro (zie foto's hieronder) en vervolgens zijn we over de Nevskiy Prospekt (één van de grootste straten hier in Sint P.) naar een boottour gelopen. Oversteken is hier levensgevaarlijk, maar we hebben het allemaal overleefd. Nee hoor, uiteraard zeer voorzichtig gedaan. We hebben het zomerpaleis van Peter de 1e gezien, de Hermitage, en we hebben ook het ford van Sint Peter gezien. Koud, koud, en nog eens koud. Maar met onze jassen en muts (wat ik vooraf toch vrij overbodig vond) hadden we het super voor elkaar. Je kon ook naar binnen in de kajuit, maar de meesten kozen ervoor om buiten te blijven (zie wederom onderstaande foto's!). De meiden waren echter nog het meest onder de indruk van een ietwat latent homofiele jongen, die ondanks zijn volgens de meiden aanstaande 'uit-de-kast-komst' vrij schaamteloos een van de meiden van de Nederlandse delegatie begon te versieren. Toen hij een reep chocolade aanbood aan zijn 'object of desire' was uiteraard de hilarische stemming de eerstvolgende 20 minuten niet meer weg te krijgen.

Snel terug met de metro, weer wandelend door het Pobedy-park en vervolgens weer getraind. Deze training ging wat minder, ik was niet tevreden. Tegelijkertijd maak ik me geen enkele zorgen. Het kan een keer gebeuren, en ik weet eigenlijk wel zeker dat het morgen gewoon weer goed gaat. Maar daarvan hou ik natuurlijk wederom iedereen op de hoogte!

Voor nu moet ik toch maar even stoppen, ik ga even een plekje zoeken waar ik dit online kan plaatsen, omdat er niet in het hele hotel wifi-bereik is. Ik hoop dat jullie dit stukje weer leuk en/of interessant hebben gevonden, en tot snel! Sven.

Met z'n allen op de boot, de kleedjes zijn uiteraard om onze benen warm te houden

En de rest van de springers

Kirsten en Denise op de trap naar beneden in de metro. (Ik gok dat het ongeveer 30 meter onder de grond is..) De tas op de buik, want zakkenrollers zijn niet schaars in Rusland

Een willekeurig leuk gebouw in St. P. waar ik verder volstrekt geen informatie over heb

Met z'n allen tegen elkaar. Al die enge russen. Tassen in het midden. Haha

Tweede bericht vanuit Rusland!

Dobre oetra vsi! (Wat zoveel betekent als; goedemorgen allemaal).

Vanmorgen zijn we om half tien gaan ontbijten, maar daarvoor hadden William (delegatieleider) en ikzelf de fitnessruimte even benut. Van al die sportieve prestaties van anderen word je uiteraard gemotiveerd om zelf toch ook wat actiefs te doen. En vandaag gaan we inderdaad weer genoeg activiteiten ondernemen..

Zometeen eerst trainen, vervolgens dus die rondvaart door St. P. en dan daarna weer keihard trainen uiteraard. Dan snel eten, en naar bed.

Na het ontbijt vanmorgen zijn we even gaan kijken bij een leuk 'monumentje' tegenover het hotel. Dit is het officiële Tweede Wereldoorlog monument en het heet zoiets als: het plein van de victorie, heldhaftige verdedigers van Leningrad. Zoiets dus.. Als je daarin geinteresseerd bent allemaal kan je beter even HIER klikken. Hieronder post ik een aantal foto's daarvan. Het monument is mooi, er branden fakkels en er speelt statige muziek. De springsters waren niet heel erg onder de indruk maar vonden het volgens mij wel even de moeite om de straat over te steken. Tsja, als je er toch bent, hè? In mijn beste kennis van het Cyrillische schrift (vrij nihil haha) kon ik toch een aantal plaatsnamen lezen waar speciale stenen voor op de grond lagen, om een klein perkje met naaldbomen. Het zal allemaal ongetwijfeld een betekenis hebben, maar daar weet ik op dit moment even niets van. Als jullie in de comments mij kunnen laten weten wat de verdediging van Rusland/Leningrad te maken heeft met steden als: Moermansk, Novogorsk, Moskou, Kiev, Mink, Odessa en nog een aantal die ik niet kende, zou ik daar blij mee zijn. Er werden op het monument ook nog een aantal data genoemd die me niks zeiden. Uiteraard wel 41-45. Maar 8 Mei 1965, geen idee. Ik ga zo wel even googlen!

Nou, genoeg hierover. Ik ga jullie nu weer even alleen laten, aangezien we dus bijna gaan trainen! Groetjes vanuit zoals jullie zien, een vrij fris Rusland.

De Nederlandse ploeg op pad

De Triffis delegatie poseert voor het hotel

Een prachtig beeldhouwwerk van een soldaat met een vrouw

Ikzelf met op de achtergrond het monument

En de Triffisspringsters voor het hotel

Eerste post uit Rusland!

Hey allemaal,

Nou, het reisdagje zit erop. Midden in de nacht opgehaald en zeer beroerd geslapen, althans geprobeerd... in het taxibusje richting Düsseldorf. De meiden leken zeer opgetogen en zeer veel zin te hebben in het avontuur wat hen te wachten staat, aangezien ze me nogal uit m'n slaap hielden met hun vrolijkheid. Gelukkig maar hoor, beter dan dat ze allemaal chagerijnig zijn natuurlijk!

Ik zal beginnen met vertellen hoe het vandaag allemaal is gelopen. We zijn vanmorgen vroeg dus aangekomen op Düsseldorf Airport en we zijn met Air Berlin naar Sint Petersburg gevlogen. Zonder vertraging, dat ging allemaal perfect. Toen we aankwamen ontbrak er van 1 iemand een koffer, dat is aangemeld en als het goed is komt die alsnog morgen of overmorgen aan. We zijn toen met de bus naar ons hotel gebracht. Daar duurden het ongeveer 1,5 uur voordat duidelijk was in welke kamer we slapen. De hele horde Amerikanen was net voor ons in de rij aangesloten, en dat zijn al gauw zo'n 200 man. Tel daarbij op de taalproblemen et voila, 1,5 uur wachttijd is geboren. Daarna zijn we toch nog even gaan trainen. We hebben elke zaal (Trainingszaal en Warmingupzaal zijn feitelijk dezelfde hal, maar aan de andere kant) even uitgeprobeerd en gelukkig ging het van alle hallen tezamen het beste in de Wedstrijdhal. En zo hoort het ook. Iedereen heeft daar lekker getraind, en dat voor zo'n ongelofelijk vermoeiende dag.. Nee, ik was zeer tevreden.

Daarna hebben we gegeten, best smakelijk. Het schijnt alleen wel zo te zijn dat we de komende week hetzelfde menu hebben voor alle lunches en alle diners. Dat is ietsje minder, maar we redden het wel. Uiteraard!

De kids zijn naar bed gestuurd en de trainers en chaperonne en delegatieleider en juryleden hadden even een kort overleg over de komende dagen. Morgen staan, behalve 2 trainingen, ook wat andere dingen op de planning. 's Ochtends gaan we na het ontbijt even een rondje lopen hier, en na de eerste training van de dag gaan we direct lunchen. Vervolgens gaan we met de metro naar een boottour door Sint Petersburg, lekker het toeristje uithangen dus! Morgen is echter de enige dat hier enigszins ruimte voor is, dus we hebben besloten om dat dan maar gelijk te doen.

En nu zit ik, na een zeer lange dag na een korte nacht, hier uit puur plichtsbesef voor mijn trouwe publiek in Holland een weblog te typen. In de lobby van het hotel, iedereen slaapt al. Internet op de kamer werkt niet. Voor 200 roebel heb ik een pincode van het draadloze netwerk hier gekocht en nu kan ik 24 uur lang toegang krijgen tot het Russische Wijde Web. Tot nu toe is het uploaden van foto's nog niet helemaal gelukt. Dit ga ik nog voor elkaar proberen te krijgen, hopelijk is er morgen bij de volgende post wat meer visueel plezier aan deze weblog te beleven.

Ik vertel jullie morgen meer, voor nu was dit het even.

De vriendelijkste groetjes van Sven!

Link naar webcam St. Petersburg

Hier zit ik dan, om 2.39. Redelijk moe al, maar ik moet nog even wakker blijven tot drie uur. Dan komt de bus waarmee we naar Düsseldorf rijden alwarens we richting Rusland vertrekken.

Drie uur vraagt u? Ja, drie uur. Want we moeten om 7 uur aanwezig zijn in Düsseldorf, en als ik was gaan slapen, en nog een paar uurtjes m'n ogen dichtdeed bestond het gevaar dat ik in slaap viel en bleef slapen, en dat wilde ik natuurlijk absoluut niet hebben.

Even voor ik wegga een kleine tip. Hierop is het vrij goed te volgen straks de wedstrijden in Rusland als het goed is!! Het is een link naar een webcam in de zaal. Veel plezier daarmee!! En volg allemaal mijn blog weer in Sint Petersburg! Groetjes.

http://www.stpetersburg2009.sportcentric.com/vsite/vcontent/page/custom/0,8510,5220-199422-216645-47650-302000-custom-item,00.html

At home

Goedemorgen!

We zijn allemaal weer thuis. Gisteravond rond een uur of zes waren we weer in Alkmaar. Op de foto's van onderstaande post zie je Anna die onze bonbons die we voor haar hadden gekocht openmaakt en kennelijk verheugd is met chocola. Ze vond het toch wel wat veel voor zichzelf dus iedereen at even een bonbonnetje mee en daarna vertrokken we richting den Niederlanden.

De reis verliep voorspoedig. Alleen het laatste stukje A9 was even een beetje vervelend, maar vergeleken met de heenreis waren we ongeveer een uurtje sneller. Iedereen is naar huis gegaan om even lekker vroeg naar bed te gaan, de spullen te wassen in mijn geval, of te laten wassen in alle andere gevallen volgens mij. En dan zometeen om 11 uur alweer trainen. Nog even het thuis-gevoel in onze eigen prachtige hal opsnuiven (home-sweet-home) en dan 1,5 dag rust met een fysio-bezoekje en dan Doswiedanja Nederland, Privet Rusland! (Tot ziens Nederland, hallo Rusland).

Poka! (Spreek uit: Pakaa, Russisch voor... doei!)

Vanuit de auto....!

We zijn weer in Nederland!

Inpakken... En wegwezen

Goooooooooodmorning Vietn...., eh Bad Kreuznach!!

Hoe gaat 'ie daar bij jullie? Hier nog immer sehr gut. We zijn zoals je op onderstaande foto's ziet de laatste spulletjes aan het inpakken alvorens we nog éénmaal richting de sporthal vertrekken voor de laatste trainungseinheit, oftewel trainingssessie. Het hotel zal hierna niet meer zo levendig zijn als met ons, voorderest is het enige kind wat hier ooit komt volgens mij de 2 kindjes van het echtpaar wat deze toko runt. Daarnaast heb ik slechts ouden van dagen gezien die in de buurt aan het wandelen zijn, of misschien zelfs, ja echt, nordic walken.

We hebben ons hier goed gedragen, ik heb geen enkele klacht whatsoever ontvangen dus volgens mij zijn we, mochten we hier ooit weer terugkomen om te trainen, wederom van harte welkom. Nou, het is mooi geweest, ik ga zelf ook even de laatste dingetjes inpakken. Dank jullie voor het volgen van deze weblog, dan schrijf ik ze niet voor niets, haha. En tot in Rusland, met elke dag updates!

Sven.

Pascal en Nadia waren eigenlijk al klaar met inpakken, maar poseerden even voor de foto. It's all for showbusiness. Maar Pascal trok wel haar rits van d'r tas eraf gedurende de totstandkoming van deze foto.

Denise probeert met haar volle gewicht de koffer dicht te krijgen

Daniëlle en Gaby aan het inpakken

Dag 5 part 2

Das letzte abendmahl (haha)

Vanavond onze laatste avond hier.. We gaan niks bijzonders doen, filmpjes kijken hier en daar (zie 1 van de foto's hieronder).

Er zijn gelukkig heel wat keuze oefeningen gesprongen net op de training, maar niet bij iedereen ging het super goed. Dat was nog een beetje jammer, morgenochtend nog 1 training dat moet even een knallend einde worden van deze stage. Dan trainen we vrijdag nog in Alkmaar, en dan zondag gaan we lekker naar Russia!!!

We hebben voor we om zes uur gingen trainen even wat broodjes gehaald bij de Subway, vervolgens dus getraind en nu eten we die broodjes op. Dat leek me het handigst, want om pas om 8 uur of later naar een restaurant te gaan terwijl we vanavond ook nog een beetje moeten inpakken is niet ideaal.

We hebben aan het eind van de training uiteraard onze "gastvrouwe" Tilly hartelijk bedankt en haar een doosje bonbons aangeboden, en dit viel volgens ons wel in de smaak. De vriendelijke woorden van: we accepteren jullie helemaal als Bad Kreuznacher werden natuurlijk vriendelijk opgetekend en daarna zijn we snel naar huis gereden voor een lekker rustig avondje, zoals gezegd.

Duitsland was ook niet echt tevreden over het WK voor hen, en ik vertelde ze dat ze nog in hun handen mogen knijpen vergeleken wat er vandaag met Nederland is gebeurd. Heel jammer dat bijvoorbeeld Rea geen finale heeft weten te halen, na een hele goede verplichte oefening bood dat wel perspectief daarop volgens mij. De mensen van Kreuznach hier waren met een veertiende plek van Martin Gromowski niet blij, die wilden graag dat hij in de finale kwam. Toch denk ik dat het niveau daarvoor misschien wel iets te hoog was, maar hoe dan ook, het is wel duidelijk dat ze hier aardig hoge ambities hebben.

Hier onder zien jullie nog wat foto's van ons! Zoals bijna bij elke post deze week.. :) Morgenavond volgt er denk ik pas weer een update want onderweg gaat dat lastig worden!!

Dus tot dan, en volg ons ook allemaal in Rusland want daar ben ik ook van plan om flink wat te gaan posten en om jullie goed op de hoogte te gaan houden!

Groetjes!

We stonden hier in de krant! 6 Springers van Triffis Alkmaar zijn hier komen trainen etc etc etc en ze hebben tips gehad van Anna, die het vanzelfsprekend vond om aan de wens van de springers te voldoen en een keer een training gaf aan de Alkmaarse springsters.

In een andere krant woorden van eenzelfde strekking. Anna geeft tips, haha.

Groepsfoto met zijn allen plus Tilly Grusdat en haar man, die ook zeer nuttig was deze week.

Filmpje kijken!

Dag 5 part 1

Hoi hoi,

Zo, even een iets latere update dan jullie gewend zijn. De reden daarvoor is dat we vandaag om 10 uur gingen trainen, tot 12. Daarna zijn we even naar de Lidl gegaan om wat flesjes drinken te halen en daarna naar een soort van outlet-schoenenwinkel, waar ik overigens op aanraden van een aantal meiden erg leuke schoenen heb gekocht.

Doet er natuurlijk verder helemaal niet toe, maar toch.

Daarna hebben we de tijd tussen de middag vooral gebruikt voor het live volgen van de WK via de website Acrobaticsports, en met het maken van programma's voor de WAGC trainingen next week. Mijn plan was van te voren al om vrij duidelijke programma's te hebben voor elke training daar, zodat gewoon van te voren heel duidelijk is wat er elke dag verwacht wordt en wat elke dag het doel is. Mijns inziens is dit prettig en geeft dit wat rust, plus je kan je volgens mij op die manier optimaal mentaal voorbereiden op je training steeds.

Onderaan dit stukje zie je een foto van toen ik met Denise bezig was voor haar programma daar in Russia.

We gaan zo om 6 uur weer trainen, met de Bad Kreuznach-springers hier. Dat wordt vast heel leuk, en daarna gaan we de voorzitter van de trampoline-afdeling (Tilly Grusdat) heel erg hartelijk bedanken voor haar enorme gastvrijheid. Zij sprak ons vanmorgen overigens aan omdat we hier in de krant staan, op de foto samen met Anna Dogonadze. Kortom, het was hier ook nieuws. Vanmiddag neemt ze die krant voor ons mee, maar vanmorgen kregen we allemaal al van haar heel aardig een foto uitgeprint, met daarop de tekst: Ter herinnering aan jullie trainingsstage hier in Bad Kreuznach in November 2009. De meiden vonden dit natuurlijk allemaal een heel erg lief gebaar. En ik uiteraard ook.

In ieder geval, we gaan zo trainen dus! En dit gaat absoluut een toptraining worden!!

Groetjes Sven

Denise en Sven werkend aan een programma

Dag 4, part numero 2

Gutenabend liebe Damen und Herren,

Wir sind vandaag allemaal weer een stukje dicherbij het gewenste niveau gekomen. En daar gaat het allemaal om.

Hard getraind is er zekerweten vandaag, zowel synchroon als individueel. Met wat pijntjes die sommigen hadden ging het vandaag beter, en vooral 's middags is er vooruitgang geboekt.

Op de training heeft Nadia en later ook nog andere springers een paar foto's gemaakt en die delen we graag met de lezers van deze weblog.

Na onze eigen training bleven we even kijken bij de springers van deze club hier. Morgenavond vanaf 6 tot 8 gaan we nog met die lokale springers trainen. Er is zekerweten wel niveau hier, ook al zijn de besten van deze vereniging op dit moment in Sint Petersburg actief op het WK voor senioren.

Maar eerst morgenochtend nog om 10 uur een ochtendtraining inclusief synchroon, daarna gaan we een schoenenwinkel vlak bij de zaal bezoeken en ik geloof dat we daarna nog niet zoveel gepland hebben. Lekker relaxen en misschien nog iets doen, maar wat, dat weet ik nog niet.

That's it for today folks, geniet van de foto's..!

Nadia en Pascal synchroon

Nadia en Pascal weer synchroon


Kirsten aan het voorspringen voor een geweldige keuzeoefening

Pascaline Josephine (Ecoline) aan het voorspringen

Gaby en Denise naast de trampoline.

Gaby vlak voor een oefening

Kirsten tijdens een geweldige oefening

Denise ready to begin

Dag 4 part 1

Daar zijn we weer..

Vanmorgen hard getraind, absoluut. Van 9 tot ongeveer kwart voor elf. Daarna hadden we afgesproken om naar de stad te gaan en wat te shoppen, maar Pascal en Gaby gaven allebei te kennen moe te zijn, dus die hadden een verplicht middagslaapje om vanmiddag weer goed voor de dag kunnen komen op de middagtraining! De rest van de dames en ik gingen even Bad Kreuznach in, en het was best gezellig! Ik slenterde er natuurlijk achteraan, dames weten van wanten wanneer het op shoppen aankomt. Uiteindelijk hebben ze mij zelfs geholpen aan een nieuwe spijkerbroek, dank jullie wel, ik voelde me net een slachtoffer van de modepolitie. Maar dankzij jullie heb ik nu wel een leuke spijkerbroek gevonden ;)

Vanmiddag zoals gezegd dus weer hard trainen. We gaan om 4 uur weer trainen. Vandaag trainen we voor het eerst gedeeltelijk samen met andere springers, wat ook wel eens leuk is. We hoorden dat de andere springers van hier het ook erg leuk zouden vinden om met ons te trainen, dus dat gaan we maar eens doen! Goed, hieronder nog een paar foto'tjes van ons shopavontuurtje. Tot vanavond!

This is it!

Denise en Daniëlle vonden het leuk om even iets heel raars aan te trekken.

Luchtjes shoppen

Denise en Daniëlle in hun outfit voor het feest in Rusland (Niet dus)

Dag 3 part 2!

Goedenavond, daar zijn we weer!

Deze dag is iets anders gelopen dan we van te voren hadden gepland. Na de grandioze ochtendtraining, zoals jullie in de vorige post hebben gelezen, waren de meiden redelijk moe. Daarom zijn we 's middags niet gaan trainen, maar hebben we rust gehouden. Denk nu niet dat we niet fanatiek zijn, we hebben alleen de rust-middag van morgen naar vandaag gehaald. Morgen word dus nu 2 keer getraind in plaats van 1 keer. Overmorgen trainen we ook nog 2 keer, en ik denk erover om zelfs donderdagochtend nog 1 training hier te doen, alvorens we naar Alkmaar rijden. (Daar heb ik zo mijn redenen voor, namelijk, ik dacht dat zondag rustdag zou zijn omdat we reizen naar Sint-Petersburg, maar er is die dag ruimte voor vrije training kortom, dat hoeft niet perse een rustdag te zijn, enfin niet zo interessant allemaal.) Anna Dogonadze traint die dag zelf ook, zij krijgt prive training, dat houdt dus in dat onze meiden samen met Anna zouden trainen wat natuurlijk ook nog best leuk is, ' naar wij dachten'.

Goed, weer even naar de waan van vandaag. We zaten tussen de middag gezellig te lunchen, vanuit de goed verzorgde lunchpakketjes die we hier elke dag krijgen. Ik was mijn weblog aan het uploaden, en daarna gingen we de reacties lezen. Ene Theo uit Den Bosch wees op ons een stadje in de buurt, die bekend staat om zijn edelstenen-imago. (Wikipedialink: http://nl.wikipedia.org/wiki/Idar-Oberstein) Het stadje heet Idar-Oberstein. Theo zei in zijn reactie op een blog van ons dat het daar voor meiden best interessant is. Spontaan en avontuurlijk als wij zijn, zijn we in de auto gestapt en die kant op gereden. Toch nog 50 minuutjes, maar wel door een gebied met mooi uitzicht, ondanks het druilerige weer. Ik genoot er wel van, en probeerde iedereen te enthousiasmeren voor het uitzicht, maar consequent werd na mijn "Goh moet je zien wat mooi, die natuur!" de muziek weer wat harder aangezet en men ging over tot de orde van de dag. En dat was lol maken, lachen, meezingen met belachelijk slechte liedjes, en onderbroekenlol. Een lichte giechelallergie voelde ik opkomen, maar gelukkig, we kwamen net op tijd aan in Idar Oberstein. De Edelsteenmijnen die daar zijn waren gesloten, vanwege het gedeeltelijk instorten hiervan. Daarom besloten we om naar het Edelsteinmuseum te gaan. Dit was een indrukwekkend gezicht en we hebben absoluut even genoten van dit vleugje cultuur.

In het winkelstraatje achter het museum liet de middenstand zien uitermate goed in te spelen op deze " edelsteenkoorts". Zeker 6 winkeltjes waarin ze niets anders dan edelstenen kochten. Op een onbewaakt ogenblik kocht ik er ook een paar, waarover later meer.

Rond 5 uur hadden we het daar wel gezien, en zijn we weer richting huis gereden en op zoek gegaan naar een Chinees restaurant. De eerste, die ons was aangeraden, had op Maandag Ruhetag. Kortom, dicht.. En we gingen opzoek naar een ander restaurant. Geparkeerd in een parkeergarage, deze keer was de parkeergarage vrij ruim maar 's middags bij het museum was ik eerlijkgezegd bij elk hobbeltje zenuwachtig of ik het plafond niet zou raken met die bus. Hij is er krasvrij uitgekomen ons huurbusje, chapeau voor de chauffeur uiteraard. (ik zei de gek).

Toen we eenmaal een Chinees restaurant vonden, hebben we eten besteld en daarna hadden we even tijd voor een klein momentje van bezinning. We hadden het even over wat we allemaal hadden opgestoken van Anna, en vooral haar positiviteit, intrinsieke motivatie en het feit dat ze ooit al haar sprongen kwijt was geweest en weer opnieuw was begonnen vielen op. Daarna nam ik het woord, en gaf ik aan iedereen een edelsteentje waarvan ik dacht dat ze om wat voor reden dan ook bij ze pasten. Hieronder zie je op een paar foto's een uitlegje staan, misschien dat je dan begrijpt wat ik bedoel. Voor degenen die mij kennen... die weten dat ik totaal niet bijgelovig ben, maar toch, ik vond dit wel een goed idee en zei.. Jullie weten dat Chinezen heel erg bijgelovig zijn, en daarom wil ik graag van de gelegenheid gebruik maken om deze stenen in te wijden zodat ze in Rusland straks geluk brengen. We legden ze naast elkaar neer, hielden elkaars handen vast en straalden de stenen 1 voor 1 in met positieve gedachtes. Nee, Sven word niet Zen, Ying-yang, Boeddhist of anderzinds zweverig, maar toch, dit gaat natuurlijk perfect werken.

Nadat we lekker hebben gegeten is iedereen snel naar haar kamer gegaan en ligt iedereen vroeg op bed. Want ik geloof dat men nogal vermoeid is. Snap jij het, snap ik het?

Tot morgen allemaal! Sven.

Sven doet net alsof 'ie weet waar ' ie over praat.

Deze steen is voor een positieve levensinstelling, en tegen vetzucht, haha.

Deze steen werkt uitstekend om de vrouwelijke hormoonhuishouding op orde te krijgen, hahaha.

Bling bling

Deze foto heb ik vanmorgen nog gemaakt, Denise aan het springen en Anna kijkt.

Dag 3, Triffis & Anna Dogonadze (!!!)

Heey allemaal!

Nou nou.. dat was wel echt een hoogtepunt. Vanmorgen hebben we dus getraind met Anna Dogonadze..

Om tien uur vanmorgen begon de training. Anna was er nog niet, maar dat kwam omdat het erg druk was op de weg. Ze kwam speciaal voor ons uit Koblenz, waar ze tegenwoordig woont. Een uur rijden heen, en een uur rijden terug alleen maar speciaal voor ons. En dat doet een Olympisch Kampioen hè, dat betekent toch wel een echte liefde voor de sport!

We begonnen de training zoals altijd met wat krachttraining. Vervolgens heb ik de kids aan het werk gezet met wat techniek oefeningen waarop Anna natuurlijk commentaar en opmerkingen gaf. Ik vertaalde het dan. Anna lette vooral heel erg op de armen die in de mat goed recht moeten zijn, en het vroeg uitstrekken. Anna zou als trainster volgens mij redelijk streng zijn, maar ze had ook wel degelijk zeer positieve bewoordingen voor de verrichtingen van de Triffis springsters. Zo had Kirsten krachtige beentjes voor iemand van 12, kon Nadia heel goed in de mat staan en Daniëlle sprong volgens Anna zeer elegant.

Daarna gingen we met zijn allen stukjes keuze doen. Voor een ochtend ging dat echt prima, maar dat begrijp ik wel... de Olympiameisterin staat naar je te kijken. Dan spring je wel.. haha.

Na de training hadden we nog even de tijd om Anna de vragen te stellen die we gister hadden opgesteld. Zeer openhartig heeft Anna ons zeer uitgebreid antwoord gegeven op onze vragen, en ik zag het heel duidelijk aan de meiden.. ze waren zeer onder de indruk. Anna is nu 37 jaar, en wil over 3 jaar weer aan de Spelen meedoen! Ze maakte een grapje dat ze ook in 2016 nog wel mee wil doen.. en volgens mij zei ze het als grapje, maar meende ze het ook nog! Over motivatie gesproken!!

Goed, het "interviewtje" ging als volgt.. Ik had op mijn iPhone alle vragen vertaald naar het Duits en dat mochten de springers om en om allemaal voorlezen zodat iedereen Anna op zijn minst een vraag ging stellen..

Een uitgebreider verslagje komt nog in ons clubblad te staan, maar hieronder een paar hoogtepuntjes!

1. Hoe oud was je toen je begon?
   
   "Ik was negen toen ik begon, maar daarvoor had ik al 3 jaar geturnd"
   
   
2. Was je gelijk vanaf het begin af aan al goed in trampolinespringen? Of was je een laatbloeier?
   Nou, ik kon het al vanaf het begin eigenlijk. Iedereen zei al dat ik talent had, en ik was eigenlijk ook nooit bang voor nieuwe sprongen. Nou ja, ik was wel bang, maar ik deed het dan maar alsnog en liet niet merken dat ik bang was. Sven: "Iedereen is toch wel eens bang? Het gaat er toch om hoe je met je angst omgaat". Anna: "Ja genau! (Precies).
   
   
3. Heb je nog tips voor ons om net zo goed als jou te worden?
   "Altijd positief denken. Je moet beseffen, dat als je het wil, je het echt kan! Probeer verder altijd goed naar de trampoline te kijken in de lucht en goed geconcentreerd te zijn zodat je weet waar je bent."
   
   
4. We hebben gehoord dat je weer bent begonnen met trampolinespringen? Wat is hiervoor je motivatie en wat wil je nog bereiken?
   "Ik vind het gewoon leuk, en ik wil nog een keer de Olympische Spelen halen in 2012. Ik heb momenteel wel wat rugklachten maar met veel krachttraining en stabiliteitstraining ga ik het hopelijk wel halen!"
   
   
5. Wil je ons nog iets meegeven voor in Rusland?
   "Ja, je moet de oefening vaak in je hoofd oefenen. Probeer je te concentreren voor je de trampoline opgaat. Als je op de trampoline staat, adem je 1 keer diep uit en maak je je hoofd leeg dan ga je ervoor!"

Er waren nog negen vragen die ook allemaal leuk zijn maar daarvoor verwijs ik jullie over een tijdje naar de Upside Down. Na dit interview hebben we haar zeer hartelijk bedankt en zijn we met haar op de foto gegaan. Ook kregen de meiden een handtekening, omdat ze daar zelf om vroegen en dat begrijp ik best, want heel vaak begeef je je niet in 1 ruimte met een vrouw met zo een onwaarschijnlijke carrière en instelling ten opzichte van onze sport.

Einde dag 2

Hee people from all over the world..

Hier zijn we weer met een huge update! We hebben weer een leuke avond gehad. We zijn uit eten geweest bij een pizzeria en we hebben allemaal heerlijke pizza gegeten. Het was goedkoop en lekker, dus wat wil je nog meer?

Tijdens het wachten op onze pizza's had ik een kleine opdracht voor de dames. Morgenochtend worden we zoals gezegd dus getraind door Anna Dogonadze.. Een grote eer voor de dames en ze hebben er uiteraard allemaal zin in. Als opdracht had ik bedacht dat we allemaal een aantal vragen moesten bedenken voor Anna, die we na de training aan haar konden stellen. Mijns inziens een erg leuke opdracht, en iedereen werkte dan ook goed mee met de vragen bedenken. Een leuke vraag die naar voren kwam vond ik zelf: Hoe was het om op te groeien in Georgië en waarom ben je uiteindelijk naar Duitsland vertrokken? Een andere goede vraag is: Wat voor tips heb je voor ons om net zo goed te worden als jij?

Hopelijk geeft ze natuurlijk een super tip, haha. Een verslag van dit vraaggesprekje komt morgen in korte vorm hier op de weblog te staan, maar een groter verslag komt later in ons clubblad de "Upside Down".

Na het eten zijn we langs een pompstation gereden voor een lekker ijsje, en vervolgens zijn we naar mijn kamer gegaan met zijn allen om een film te kijken (Shallow Hal). De meiden vonden hem allemaal erg grappig, en dat is 'ie ook echt.

Nu is het 10 uur en iedereen ligt alweer op haar kamer. Niet eens omdat het moet, maar omdat ze het willen. Dat kan twee dingen betekenen.. of een enorme discipline, of die training hier heeft ze aardig afgemat. Ik gok een combinatie van beiden. Qua discipline heb ik hier namelijk niet zoveel te klagen. Dat kan ook haast niet anders, een week voor het absolute hoogtepunt van het jaar voor deze sporters.

Morgen hebben we zoals gezegd dus een leuk dagje voor de boeg, met twee trainingen. Dinsdag hebben we 1 training en zijn we van plan om hier 't stadje in te gaan 's middags en misschien even te shoppen.

That's it for now, en geniet nog even van onderstaande foto's van de afgelopen dagen! Sven.

Gisteravond in het Griekse Restaurant Rhodos

Uiteraard aandachtig luisterend naar de coach haha

Uiteraard wederom aandachtig luisterend naar de coach. Op de achtergrond zie je nog wat steigers, dat gedeelte van de zaal is dus nog niet helemaal af maar daar hebben we totaal geen last van.

Nee, dat is geen bier. Het is gewoon water, uiteraard.

Kirsten, Danielle en Denise gisteren bij onze wandeling

Gaby, Pascal, Denise en Kirsten met zijn allen voor de webcam